ΤΑ ΕΠΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Πλούτο χωρίς μόχθο.

Πολιτική χωρίς αρχές.

Απόλαυση χωρίς συναίσθημα.

Γνώση χωρίς χαρακτήρα.

Εμπόριο χωρίς ήθος.

Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά.

Λατρεία χωρίς θυσία.


Τώρα ας σκεφτούμε και τους εθνοπατέρες μας…..

ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ

Αν ρωτήσεις εκατό ανθρώπους, όλοι θα σου πουν ότι είναι ευλογία να ζεις δίπλα στη θάλασσα και να μπορείς με λίγα βήματα να κάνεις το μπάνιο σου. Πράγματι έτσι είναι αλλά έχεις και την ατυχία να βλέπεις συμπεριφορές που πληγώνουν τόσο πολύ.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει ν’ ανεχτείς τον κανίβαλο που θα παρκάρει την τζιπάρα του μέσα στην άμμο για να μην καούν τα ευλογημένα του ποδαράκια.
Αφού ξεπεράσεις αυτή την μάταια συμπεριφορά σειρά έχει η γενικότερη εικόνα της παραλίας. Καλώς ή κακώς τα τελευταία χρόνια ο Δήμος κάνει μία προσπάθεια να εξοπλίζει τις παραλίες με ανέσεις που δεν ήταν αυτονόητες παλαιότερα. Αυτές είναι κάποιες ομπρέλες, κάποιες καρέκλες, ένα ντουζ, λίγοι κάδοι σκουπιδιών.
Ενώ τα χρησιμοποιούμε και μας βολεύουν τα θεωρούμε ξένα. Δικά μας είναι ρε γαμώτο. Και αύριο εμείς θα κάτσουμε. Αφήνουμε τα παιδάκια να τα σπάνε, να τα πετούν στη θάλασσα κι εμείς τίποτε. Παλιοτόμαρα του κερατά. Αδιάφοροι. Τεμπελχανάδες. Οι κάδοι είναι δίπλα αλλά πετάμε τα σκουπίδια δίπλα στην ομπρέλα για να τα λουστούν οι επόμενοι. Ούτε την ευαισθησία να τακτοποιήσουμε τις καρέκλες για να τις βρουν οι επόμενοι σωστά έχουμε. Άντ’ αυτού τις παρατάμε πασαλειμμένες με φρουτόκρεμες, αυγά, σκατά.
Τα περιμένουμε όλα από τους υπαλλήλους του Δήμου. Αυτοί θα περάσουν στις επτά το πρωί κανονικά, την υπόλοιπη μέρα όμως; Αν βέβαια κάνεις το λάθος να τακτοποιήσεις κατά το σούρουπο την κατάσταση τα σχόλια και η ειρωνεία είναι απίστευτη. ‘‘Αυτός γιατί τακτοποιεί, τον προσλάβανε στο Δήμο;’’ Κουτοπόνηρες διαπιστώσεις ανθρώπων που έτσι ήρθαν και έτσι θα πάνε. Άσε που λόγω συγκυρίας θεωρούν ότι στηρίζεις ή όχι τον εκάστοτε Δήμαρχο. Ας κάθομαι εγώ στα σκατά για να κάνω αντιπολίτευση στη Δημοτική αρχή. Χαϊβάνια.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να διατηρούμε τις παραλίες πιο ανθρώπινες, να παίζουν τα παιδιά μας χωρίς βανδαλισμούς, καμιά φωνή παραπάνω δεν κάνει κακό, παιδιά είναι θα την αντέξουν. Ας έχουμε λίγη ντροπή παραπάνω.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ

Τα πρώτα μηνύματα ότι το καλοκαίρι ήρθε για τα καλά έφτασαν.
Πρώτα απ’ όλα χρειάζεται απαραίτητα φιδάκι για να κάτσεις στη βεράντα ήρεμος χωρίς να σπάσουν τα νεύρα σου από την θρασύτατη επίθεση των ηλίθιων εντόμων που ακούν στο όνομα κουνούπια.
Δεύτερο σημάδι είναι ότι ο βραδινός ύπνος δεν είναι απαραίτητα δραστηριότητα που σε ξεκουράζει. Στους καύσωνες όσο καλή κι αν είναι η μόνωση του σπιτιού η νοσταλγία για τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια είναι τεράστια. Τα κλιματιστικά δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση γιατί υπάρχει η πιθανότητα να ξυπνήσεις με τέτοιο στράβωμα που το καλοκαίρι θα πάει περίπατο.
Τρίτο σημάδι είναι η κατανάλωση τζιν και μπύρας που αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Ειδικά φέτος που οι περισσότεροι επιλέγουν σύσφιξη σχέσεων και ανταλλαγή θέας από τις βεράντες. Βλέπετε οικονομική κρίση είναι αυτή.
Τέλος νομίζω ότι το καθαρότερο και πιο αξιόπιστο σημάδι ότι έφτασε η ώρα για τα μπάνια του λαού είναι ότι τα κοπρόσκυλα αρχίζουν να νομοθετούν ενάντια στα συμφέροντα του λαού τα τερατουργήματα που μας οδηγούν πίσω. Πολύ πίσω. Μόλις αρχίζουν οι άδειες των εργαζομένων αυτοί ξεκινούν τα ξεφτιλίκια τους. Όχι ότι τρέμουν τις αντιδράσεις αλλά λέμε τώρα. ‘‘Μέχρι να επιστρέψουν οι ταλαίπωροι ιθαγενείς θα τα έχουν συνηθίσει.’’
Μήπως έχουν άδικο. Ένας λαός που επιλέγει τρεις γενιές οικογενειών για να μας κοροϊδεύουν τέτοια θέλει. Διάβασα ότι σε όλο τον κόσμο, με εξαίρεση δύο Λατινικές χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο του 19ου αιώνα, αυτό δεν έχει συμβεί πουθενά. Και συζητάμε λέγοντας ότι όταν εμείς είχαμε πολιτισμό οι άλλοι όλοι ήταν στα δένδρα σκαρφαλωμένοι. Κρίμα και πάλι κρίμα…τέτοια κατάντια!