ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ

Τα πρώτα μηνύματα ότι το καλοκαίρι ήρθε για τα καλά έφτασαν.
Πρώτα απ’ όλα χρειάζεται απαραίτητα φιδάκι για να κάτσεις στη βεράντα ήρεμος χωρίς να σπάσουν τα νεύρα σου από την θρασύτατη επίθεση των ηλίθιων εντόμων που ακούν στο όνομα κουνούπια.
Δεύτερο σημάδι είναι ότι ο βραδινός ύπνος δεν είναι απαραίτητα δραστηριότητα που σε ξεκουράζει. Στους καύσωνες όσο καλή κι αν είναι η μόνωση του σπιτιού η νοσταλγία για τα κρύα χειμωνιάτικα βράδια είναι τεράστια. Τα κλιματιστικά δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση γιατί υπάρχει η πιθανότητα να ξυπνήσεις με τέτοιο στράβωμα που το καλοκαίρι θα πάει περίπατο.
Τρίτο σημάδι είναι η κατανάλωση τζιν και μπύρας που αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Ειδικά φέτος που οι περισσότεροι επιλέγουν σύσφιξη σχέσεων και ανταλλαγή θέας από τις βεράντες. Βλέπετε οικονομική κρίση είναι αυτή.
Τέλος νομίζω ότι το καθαρότερο και πιο αξιόπιστο σημάδι ότι έφτασε η ώρα για τα μπάνια του λαού είναι ότι τα κοπρόσκυλα αρχίζουν να νομοθετούν ενάντια στα συμφέροντα του λαού τα τερατουργήματα που μας οδηγούν πίσω. Πολύ πίσω. Μόλις αρχίζουν οι άδειες των εργαζομένων αυτοί ξεκινούν τα ξεφτιλίκια τους. Όχι ότι τρέμουν τις αντιδράσεις αλλά λέμε τώρα. ‘‘Μέχρι να επιστρέψουν οι ταλαίπωροι ιθαγενείς θα τα έχουν συνηθίσει.’’
Μήπως έχουν άδικο. Ένας λαός που επιλέγει τρεις γενιές οικογενειών για να μας κοροϊδεύουν τέτοια θέλει. Διάβασα ότι σε όλο τον κόσμο, με εξαίρεση δύο Λατινικές χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο του 19ου αιώνα, αυτό δεν έχει συμβεί πουθενά. Και συζητάμε λέγοντας ότι όταν εμείς είχαμε πολιτισμό οι άλλοι όλοι ήταν στα δένδρα σκαρφαλωμένοι. Κρίμα και πάλι κρίμα…τέτοια κατάντια!