Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

ΓΙΑ ΕΝΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟ ΟΚΤΑΩΡΟ

Όλοι μας στον επαγγελματικό χώρο πολλές φορές συναντήσαμε πρακτικές και απόψεις που μας ανάγκασαν να μην θέλουμε να ξημερώσει για να πάμε στη δουλειά μας. Ίσως με τον καιρό πολλοί από εμάς να έχουν ανέβει στην ιεραρχία και να κάνουν τα ίδια λάθη με αυτά που μας ….κούραζαν. Το βασικό είναι να καταλάβουμε ότι υπάρχει παντού μία δουλειά που πρέπει να γίνει και όσο καλύτερη είναι η ομάδα, τόσο ανώδυνα θα επιτευχθούν και οι στόχοι της.

Μην πυροβολείτε τις καινούριες ιδέες. Υπάρχουν συνηθισμένες δικαιολογίες αρνητικής στάσης ή πυροβολισμού των καινούριων ιδεών.

• Το έχουμε δοκιμάσει παλαιότερα.
• Ο δικός μας χώρος είναι διαφορετικός.
• Κοστίζει πολύ.
• Αφήστε να το δούμε όταν δεν θα είμαστε απασχολημένοι.
• Οι υπόλοιποι εργαζόμενοι δεν θα το δεχθούν ποτέ.
• Ας είμαστε ρεαλιστές, αυτά δεν γίνονται.
• Δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι για κάτι τέτοιο.
• Καλή σκέψη αλλά δεν είναι πρακτική.
• Ας το σκεφτούμε λίγο περισσότερο.
• Τα καταφέρνουμε και χωρίς αυτό.
• Δεν θα δουλέψει σ’ εμάς.
• Ξέρω κάποιον που το δοκίμασε και δεν….
• Είναι έξω από την πολιτική μας.
• Θα δημιουργήσει κακό προηγούμενο.
• Δεν θα γίνει δεκτό από τους πάνω.

Σε όλα τα παραπάνω είναι πολύ σημαντικό το πώς θα προλάβουμε τις συγκρούσεις και γιαυτό αναφέρω μερικούς τρόπους:

• Μην αποφασίζεται για την δουλειά των άλλων πριν τους συμβουλευτείτε και ακούσετε τη γνώμη τους.
• Μην κάνετε κριτική, κάνετε υποδείξεις.
• Μην μιλάτε άσχημα πίσω από την πλάτη των άλλων.
• Μην δημιουργείτε κλίκες.
• Μην στριμώχνεται τους άλλους σε αδιέξοδα, αφήστε πάντα οδό διαφυγής.
• Να δίνετε το παράδειγμα επίλυσης διαφορών χωρίς να τσαλακωθεί καμία προσωπικότητα.
• Να ενισχύετε το κλίμα της ομάδας.
• Να αποδέχεστε το απλό γεγονός ότι οι άλλοι μπορεί να έχουν διαφορετική γνώμη για εσάς.
• Να επενδύσετε χρόνο για να γνωρίσετε τους άλλους καλύτερα.
• Να ακούτε προσεκτικά

Η πρόληψη είναι ο πρώτος κανόνας αντιμετώπισης των συγκρούσεων. Βέβαια πάντα υπάρχουν δέκα τρόποι για ν’ αποτύχουμε:

1) Να προσπαθείς να τα κάνεις όλα μόνος σου.
2) Να δημιουργείς προστριβές και καυγάδες με τους συναδέλφους σου.
3) Να ασχολείσαι με λεπτομέρειες.
4) Να αποφεύγεις να παίρνεις αποφάσεις.
5) Να κολλάς στις παλιές μεθόδους.
6) Να αγνοείς τις ιδέες των άλλων.
7) Να κρατάς όλες τις πληροφορίες για τον εαυτό σου.
8) Να ενδιαφέρεσαι μόνο για τη δουλειά και ελάχιστα για τους ανθρώπους.
9) Να κλέβεις τα μπράβο των άλλων.
10) Να αγνοείς τα αισθήματα των άλλων.

Με πόσα από τα παραπάνω αποτυγχάνεις; Αρκεί ένα; Χρειάζονται περισσότερα από ένα;

Άραγε πως ζωγραφίζεται ένας Στόχος;

Ένας σωστά τοποθετημένος στόχος πρέπει να είναι: Σαφής. Μετρήσιμος. Γραπτός. Με καταληκτική ημερομηνία. Σταθερός. Εξειδικευμένος. Εφικτός. Ρεαλιστικός. Προκλητικός. Αξιόλογος. Επίσης πρέπει να έχει προκύψει συμμετοχικά και κατά συνέπεια να τον αποδέχονται αυτοί που θα τον υλοποιήσουν. Άλλο στόχοι άλλο προθέσεις.

Αυτό που είναι σημαντικό για όλους μας είναι:

Να προσέξουμε τις σκέψεις μας γιατί θα γίνουν λέξεις.
Να προσέξουμε τις λέξεις μας γιατί θα γίνουν πράξεις.
Να προσέξουμε τις πράξεις μας γιατί θα γίνουν συνήθειες.
Να προσέξουμε τις συνήθειες μας γιατί θα γίνουν χαρακτήρας.
Τέλος να προσέξουμε το χαρακτήρα μας γιατί θα γίνει το πεπρωμένο μας.

1 σχόλιο:

  1. Πρέπει να προσέχουμε, τι σκεπτόμαστε, τι λέμε, τι κάνουμε, πως συμπεριφερόμαστε γιατί πρέπει να μας νοιάζει ποια εικόνα επικοινωνούμε στο περιβάλλον. Αυτή την εικόνα θα την κουβαλάμε μια ζωή και καλό είναι να ξεκινάμε τη δημιουργία της από την παιδική ηλικία. Οι σωσίες δεν είναι σωτήρες Αλέξη. Μ'αρέσει που σκέφτεσαι, έτσι η προσέγγισή μας γίνεται πιο εύκολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή