ΠΑΓΓΑΙΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Χτες 18 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στην Ελευθερούπολη ημερίδα σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη του Παγγαίου όρους. Μας προβληματίζει η χρονική περίοδος αυτής της διαβούλευσης, μια και το Παγγαίο μένει αναξιοποίητο από τα καλά χρόνια της δεκαετίας του 80, του 90 και του 2000 που τα κονδύλια έρρεαν άφθονα για παρόμοιες δράσεις.

Ο μοναδικός αυτός ορεινός όγκος πιστεύουμε ότι αξίζει καλύτερης και σοβαρότερης διαχρονικής αντιμετώπισης, ώστε να μας ανταποδώσει τις ομορφιές του.

Οι φορείς που πιστεύουμε ότι πρέπει να εμπλακούν είναι η περιφέρεια για να εντάξει στα προγράμματά της και ν’ αξιολογήσει τις προτάσεις που θα κάνουν οι εμπλεκόμενοι δήμοι, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις ή οι τοπικοί σύλλογοι που επιθυμούν να εμπλακούν ώστε να συμβάλουν στην αξιοποίηση του Παγγαίου. Τέλος δεν θα ήταν αδιάφορες οι προτάσεις ιδιωτών που σχεδιάζουν επενδύσεις στη συγκεκριμένη περιοχή.

Πρέπει να οριοθετήσουμε κατηγορίες μορφών ανάπτυξης του Παγγαίου που θα προάγουν τον τουρισμό που θεωρούμε ότι είναι και το τελικό ζητούμενο.

1.   Το Διονυσιακό Παγγαίο στη Μακεδονία των μύθων.

2. Το Παγγαίο ως ορεινός περιηγητικός προορισμός. Αξιοποίηση και συνένωση Ευρωπαϊκών μονοπατιών και ανάδειξη ορεινών περασμάτων.

3. Το Παγγαίο της άθλησης και της περιπέτειας, μέσα από την αξιοποίηση του χιονοδρομικού κέντρου και τη δημιουργία βάσης αιωροπτεριστών. Πρέπει να επιχειρηθεί η ανάληψη ενός ημιμαραθωνίου ορεινού δρόμου καθώς και η διοργάνωση αγώνων moto cross.

4. Αγροτουρισμός και Παγγαίο. Αξιοποίηση αμπελώνων για τη δημιουργία θεματικών διαδρομών. Αξιοποίηση των λουτρών Ελευθερών ώστε να γίνει πόλος έλξης η περιοχή.

5.    Αξιοποίηση του παροπλισμένου αεροδρομίου Αμυγδαλεώνα.

6. Ανάδειξη του βαφτιστηρίου Λυδίας, αξιοποιώντας τα βήματα του Αποστόλου Παύλου.

7.   Ανάδειξη των μοναδικών στη χώρα λασπόλουτρων Κρηνίδων.

Πολλές θα είναι οι ιδέες και οι σκέψεις που θα κατατεθούν για την πραγματοποίηση του οράματος όσων ενδιαφέρονται για το Παγγαίο. Αν η προσπάθεια γίνει οργανωμένα με όρους αναγκών των επισκεπτών – τουριστών και όχι εξυπηρέτησης ψηφοφόρων, το αποτέλεσμα σίγουρα θ’ αποζημιώσει όσους αποφασίσουν ν’ ασχοληθούν ενεργά μ’ ανιδιοτέλεια. Δεν ξεχνάμε παραδείγματα ανάπτυξης περιοχών που από το όραμα ενός δημάρχου και μόνο, κατάφεραν να βγουν από την αφάνεια και σε περίοδο κρίσης να γνωρίζουν ανάπτυξη (Λουτράκι Αριδαίας).

Στόχος όλων μας είναι η παραμονή των κατοίκων του δήμου Παγγαίου στα χωριά τους και αγωνιζόμαστε ώστε να τους βοηθήσουμε αυτό να γίνει με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες και προοπτικές.

Δεν σας κρύβω ότι με προβλημάτισε η εισήγηση του πρώην δασάρχη Καβάλας κ. Παπαδόπουλου, που εξέφρασε την απογοήτευση του στην πολύχρονη προσπάθειά του να αναδείξει το Παγγαίο.

Ελπίζουμε στ’ αγνά σας αισθήματα κύριοι διοργανωτές. Η βοήθειά μας πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Σίνε Βασιλικούλα

Βλέποντας μία φωτογραφία θυμήθηκα ένα γεγονός που επαναλαμβάνονταν λίγες Κυριακές στο τέλος της άνοιξης, στις αρχές της δεκαετίας του ’80. 

Το λευκό Opel Record καραβάν του Λεωνίδα (Σίνε Βασιλικούλα), με τα μεγάφωνα πάνω στη σχάρα καλούσε το χωριό στη βραδινή παράσταση στο κέντρο Ακρόπολη για να δει ταινία καράτε. Κλασικός πρωταγωνιστής ο εν λόγω ασπρογένης  και ασπρομάλλης ‘‘Κινέζος δάσκαλος’’ που με δέκα δραχμές εισιτήριο,θα είχαμε τη χαρά να τον δούμε να πηδά από πολυκατοικία σε πολυκατοικία.

Το βράδυ το σεντόνι ήταν στη θέση του και η παράσταση σ’ ένα κατάμεστο χώρο ξεκινούσε κανονικά. Θαμώνες ηλικίας από δέκα μέχρι εβδομήντα ετών κοκαλωμένοι στη θέση τους. Οι δύο ώρες της ταινίας περνούσαν πολύ γρήγορα και όλοι περιμέναμε την επόμενη παράσταση.

Άλλες εποχές, άλλες συνήθειες. Ποια ήταν καλύτερη δεν μπορώ με σιγουριά να πω. Τότε υπήρχε παιχνίδι, τώρα υπάρχει αποβλάκωση μικρών και μεγάλων με τα κινητά να προσφέρουν διασκέδαση ανά πάσα στιγμή και ώρα της μέρας.

Τότε ο ταχυδρόμος είχε αξία, τώρα αν δεν υπήρχε η εφορία ούτε που θα τον γνωρίζαμε. Είναι απίστευτο μία φωτογραφία πόσες αναμνήσεις ανακαλεί από τη μνήμη.

ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Με τη μέθοδο του ξαφνικού θανάτου κάποιοι τέλειωσαν και τη Δημοτική Αστυνομία. Απλώς εκτελώντας εντολές του εξωτερικού δεν δίστασαν να θέσουν καμία αντίρρηση στις ορέξεις της τρόικα. Πολλές φορές αναρωτιέμαι που θα σταματήσει αυτή η κατρακύλα που όμοια της δεν έχει ζήσει κανένα κυρίαρχο Ευρωπαϊκό ανεξάρτητο κράτος.

Άραγε οι φίλοι μας Γερμανοί θα τολμούσαν να δεχθούν από κάποιους λαούς της Ευρώπης να τους συμπεριφέρονται με τόση απαξίωση. Οι πράξεις τους και οι τακτικές τους μας προσβάλουν συστηματικά, αλλά στις κρίσιμες αυτές στιγμές οι κυβερνώντες μας είναι μικροί και λίγοι. Κάτι που βλέπουμε και σε τοπικό επίπεδο με τις ανησυχίες των βουλευτών μας, που ενώ έχουν βάλει τις υπογραφές τους φαρδιές πλατιές σε όλα τα απάνθρωπα μέτρα, τώρα κάνουν επερωτήσεις για να πάρουν πίσω τις επιλογές τους. Φυσικά ξέρουν ότι δεν γίνεται τίποτα και δεν το κάνουν για να γίνει κάτι. Απλά θέλουν για μία ακόμη φορά να κοροϊδέψουν τους ιθαγενείς.

Μία από τις επιλογές τους ήταν και η κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας σε μια νύχτα. Ένα κομμάτι του Δήμου που ήταν πολύ παραγωγικό και που η σύντομή του απουσία, φάνηκε αμέσως στους δρόμους και στα στενά της πόλης. Παντού επικρατεί μπάχαλο και η πόλη θυμίζει εικόνες χάους παλαιότερων χρόνων. Και να ήταν μόνο αυτή η προσφορά τους; Οπουδήποτε στον ιστό της πόλης υπήρχε πρόβλημα, πάντα ήταν εκεί δίνοντας τις περισσότερες φορές λύση. Το ότι κάποιες φορές υπήρχε μουρμούρα για κάποια γεγονότα, οι δημοτικοί αστυνόμοι δεν ήταν υπεύθυνοι αλλά οι διοικούντες τους. Πάντα υπάρχουν εξυπνάκηδες που γκρινιάζουν για όλα, άλλες φορές δίκαια και άλλες φορές εντελώς άδικα.

Για μία ακόμη φορά καταστρατηγήθηκε η έννοια του κράτους αδιαφορώντας για τον τρόπο πρόσληψής τους, που έγινε με τη διαδικασία του ΑΣΕΠ. Το τραγικότερο είναι ότι τα γνωστά παπαγαλάκια ψέλλιζαν κάτι για παράνομα χαρτιά. Αν κύριοι υπήρχαν πλαστά χαρτιά στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, υποχρέωσή σας ήταν να τα βρείτε και να απαιτήσετε τα χρήματα πίσω από τους πλαστογράφους και όχι να απολύσετε τόσους ανθρώπους με υποσχέσεις του αέρα σχετικά με το μέλλον τους. Το ότι κάποιοι θα πάνε στην αστυνομία δεν λέει τίποτα. Αν ήθελαν να καταταγούν στην αστυνομία θα το έκαναν εξαρχής. Ούτε η προσπάθεια που γίνεται να τους πείσει ότι είναι το ίδιο είναι αληθής.

Το κακό είναι ότι εμπνευστής και εκτελεστής αυτού του ξαφνικού θανάτου είναι ο νεαρός Μητσοτάκης. Αυτός που με την αδελφή του ξέχασαν να εξοφλήσουν τα τιμολόγια της Siemens για τον εξοπλισμό των γραφείων τους (και όχι μόνο) και το έκαναν μόνο όταν βγήκαν τα τιμολόγια στον αέρα. Γι’ αυτόν μιλάω τον κολλητό και γείτονα του Χριστοφοράκου. Αυτός ο αστέρας λοιπόν ανέλαβε να εφαρμόσει τις επιθυμίες των δανειστών χωρίς καμία απόκλιση.

Πάλι θα ξαναέρθω στους Γερμανούς. Γιατί ένας επώνυμος Έλληνας της Γερμανίας δεν γράφει μία ανοικτή επιστολή στο Γερμανικό λαό για το τι κάνουν οι κυβερνώντες τους επάνω στο λαό μας; Γιατί δεν τους γράφει κάποιος τις μεθοδεύσεις στην υπόθεση Χριστοφοράκου, για να συγκαλυφθούν μίζες και σκάνδαλα εναντίων του Ελληνικού λαού, προς όφελος πρώην υπουργών και αξιωματούχων; Γιατί δεν τους λέμε κατάμουτρα ότι από τις αυτοκτονίες των συνανθρώπων μας αυτοί κερδίζουν πολλά δις και είναι πρόστυχο να νομίζουν ότι χάνουν;

Τα γιατί μπορούν να γεμίσουν σελίδες. Αυτό που με χαρά κάνουν οι Γερμανοί είναι η παρουσία τους στο μοίρασμα των Δήμων, είτε αυτό είναι τα νερά, είτε είναι τα σκουπίδια, είτε ότι άλλο πιστεύουν ότι θα τους δώσει κέρδη. Εμείς αποδείξαμε ότι είμαστε ανίκανοι να διαχειριστούμε όλα τα παραπάνω, παρά μόνο τις απολύσεις που με τόση χαρά κάνουμε.

Χ.Α. Η ΤΣΙΤΣΙΟΛΙΝΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Όλοι απορούν και ξορκίζουν την αύξηση που παρουσιάζει η Χ.Α. στα γκάλοπ των τελευταίων μηνών. Όλοι ενοχικά δείχνουν τους άλλους και δεν συμπεριλαμβάνουν τους εαυτούς τους στη διαμόρφωση αυτών των αποτελεσμάτων. Είναι όμως αληθές αυτό;

Πρώτα απ΄ όλα πρέπει να αναλύσουμε τη ρητορική της Χ.Α. πάνω σε σημαντικά ζητήματα. Αναζητώντας δεξαμενή ψήφων, προσέγγισαν πρώτα τους αγανακτισμένους που έφτασαν στο όριο της φτώχειας και της κακουχίας. Όσο πιο φτωχοί, τόσο πιο ένθερμοι οπαδοί της Χ.Α. Κύριο σύνθημα τους ότι θα μπουν όλοι φυλακή. Όχι κάτι νέο αφού κι άλλα κόμματα και κινήματα είπαν κάτι τέτοιο πολύ νωρίτερα.

Δεύτερη στόχευση τους ήταν οι ένστολοι. Τα φρικτά λάθη των τραγικών συγκυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων, ώθησαν τους ένστολους στο να συνταχτούν με τη Χ.Α. σε μεγάλο ποσοστό. Και αυτοί με άλλοθι ότι η Χ.Α. θα δέρνει τους συγκυβερνήτες στη βουλή και όπου αλλού τους βρίσκει. Είναι θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους που ορκίσθηκαν να υπηρετούν το σύνταγμα, με την επιλογή τους να το ακυρώνουν και να περιμένουν την πλήρη απαξίωση του. Το ότι η Ν.Δ, το ΠΑ.ΣΟ.Κ, ο ΛΑ.Ο.Σ και η ΔΗΜ.ΑΡ με τις ψηφοφορίες τους έκαναν το σύνταγμα ξεσκονόπανο και το λαό κουρέλι, δεν σημαίνει ότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να συνεχίσουμε με την ολοκληρωτική εξαφάνισή του. Αυτό όχι γιατί το λέω εγώ, αλλά γιατί οι ίδιοι ομολογούν το τι θα συμβεί όταν αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας μας.

Τρίτη δεξαμενή ψήφων οι δυσαρεστημένοι δημόσιοι υπάλληλοι που έχασαν πραγματικά πολλά από τα εισοδήματά τους. Γνώρισα ζευγάρι καθηγητών πανεπιστημίου που με θέρμη μιλούσαν για τη Χ.Α. επικαλούμενοι τα παραπάνω επιχειρήματα, λέγοντας μου επιπρόσθετα ότι ο Χίτλερ δεν έβλαψε τους Έλληνες παρά μόνο τους Εβραίους και ότι σεβάσθηκε τη χώρα μας. Ότι μας έκανε, το έκανε γιατί δεν υπακούσαμε τις απαιτήσεις του και άρα καλά να πάθουμε. Εγώ αντίθετα τους μιλούσα για το Δοξάτο, για το Δίστομο, για τους Πύργους,  τα Καλάβρυτα, το Χορτιάτη και το Μεσόβουνο, όπου οι εκτελέσεις ήταν ο κανόνας. Αυτά τα τρελά ακούς, αν κάνεις μία προσπάθεια να εξηγήσεις μερικά πράγματα.

Φυσικά δεν ξεχνώ τους αγανακτισμένους από φτωχογειτονιές της Αθήνας που λόγω της παράλυσης του κράτους και της δύσκολης κατάστασης με τους μετανάστες, νόμιμους και μη, είδαν τη Χ.Α. ως λύση σε όλα τους τα βάσανα.

Είναι άραγε αυτές οι επιλογές και συμπεριφορές του εκλογικού σώματος πρωτόγνωρες; Σίγουρα όχι. Ας μην ξεχνάμε λίγα χρόνια πριν, πως αντέδρασαν οι Ιταλοί ψηφοφόροι στις διαδοχικές κυβερνήσεις που έριξαν το επίπεδο της πολιτικής τους ζωής πολύ χαμηλά. Με δόξα, τιμή και 20.000 σταυρούς, εξέλεξαν το 1987 την Ουγγρικής καταγωγής πορνοστάρ Ιλόνα Στάλερ, γνωστότερη ως Τσιτσιολίνα για να κάνουν την Ιταλική βουλή μπάχαλο. Κάτι που η γνωστή Ιταλίδα κατάφερε τότε και θέλει να το επαναλάβει, ως υποψήφια δήμαρχος Ρώμης τον επόμενο Μάιο με το Ιταλικό Φιλελεύθερο Κόμμα.

Νομίζω ότι ίδια ακριβώς είναι και τα κίνητρα των υποστηρικτών της Χ.Α. Αφού διαπίστωσαν απαξίωση όλων των θεσμών από τις τελευταίες κυβερνήσεις, πήραν ένα κόμμα του 0.29% και το έχρισαν ως τιμητή και εξαγνιστή της σαπίλας. Τους ρωτάω συχνά αν συμφωνούν με τις τακτικές και τις απόψεις των πρωτεργατών της. Η απάντηση πάντα η ίδια. ‘’Μόνο αυτοί θα τους κρεμάσουν’’. Και συνεχίζω τις ερωτήσεις. Που αντιπαρατέθηκαν με την κυβέρνηση, πέρα από τους φραστικούς τσαμπουκάδες στη βουλή ή στα τηλεοπτικά πάνελ που δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Για παράδειγμα οι Ανεξάρτητοι Έλληνες βρέθηκαν στα δικαστήρια για κάποια θέματα που θεώρησαν ζωτικά και δικαιώθηκαν γι’ αυτές τους τις προσφυγές. Ανέφεραν βαριά ονόματα που είχαν πολυετή προστασία, άσχετα βέβαια αν από τότε έπεσαν σε δυσμένεια και δεν τους εμφανίζουν πουθενά, προσπαθώντας να τους εξαφανίσουν.

Αντίθετα η Χ.Α. είναι το αντίβαρο της Ν.Δ ώστε να ισχύει η λανθασμένη θεωρεία των δύο άκρων. Ο Σαμαράς μη πράττοντας τα αυτονόητα διατηρεί ψηλά τη Χ.Α. νομίζοντας ότι νομιμοποιείται να λέει, ή εμείς ή αυτοί. Ξεχνάει ότι πολύ σύντομα θα μετανιώσει γι’ αυτή του την επιλογή. Τους συντηρεί και θα τους βρει μπροστά του.

Ας αναρωτηθεί ο καθένας από εμάς, τι χώρα θέλει για τα παιδιά του. Ας αναρωτηθεί αν 60 χρόνια μετά τον εμφύλιο πρέπει να συντηρούμε αυτά που έγιναν πληγή για τη γενιά των γονιών μας. Οι μεν να γιορτάζουν στο Βίτσι και οι δε στον Γράμμο. Ας αναρωτηθεί αν θα μπορεί να διαφωνεί με αυτά που πιστεύουν κάποιοι άλλοι και αν τελικά θα μπορεί να εκφράζει αυτή τη διαφωνία του. Ας αναρωτηθεί τι θα συμβεί όταν τελειώσει το ξύλο που τόσο πολύ περιμένουν, ή ακόμη και οι κρεμάλες που με τόση χαρά περιμένουν. Τι θ’ ακολουθήσει μετά και ποιοι θα έχουν σειρά. Ο Ευαγγελάτος και ο Παπαδημητρίου στρώνουν την επόμενη μέρα με προτάσεις και σικέ διαφωνίες, εισπράττοντας την ‘’αγανάκτηση’’ της Χ.Α. που απορρίπτει κάθε είδους συναλλαγή. Άσχετα αν τα εικοσάλεπτα καθημερινά ρεπορτάζ του Ευαγγελάτου τους ωφελούν δημοσκοπικά για την ώρα.

Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι σαν μέλη κοινοβουλευτικού κόμματος πρέπει ν’ απολαμβάνουν ελευθεριών που πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να σέβονται οι ίδιοι. Η προσπάθεια να τους απομονώσουν είναι λάθος. Ο λαός πρέπει να τους δει, να τους γνωρίσει, να δει πως σκέφτονται και πως αντιδρούν και αφού ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά ν’ αποφασίσει.

Η λύση είναι η χρηστή κυβέρνηση. Με όσα κατάπτυστα γίνονται σήμερα τέτοια φαινόμενα ανθίζουν. Που είναι η μία εξεταστική που θα έκανε ο Σαμαράς; Που είναι οι επίορκοι που θα λογοδοτούσαν; Που είναι η διόρθωση του λάθους;

Ο λαός έχει φτάσει σ’ ένα σημείο που πολύ δύσκολα και εφιαλτικά περιμένει ένα χειμώνα, που δεν ξέρει πως ν’ αντιμετωπίσει. Δεν του χρειάζεται υπεροψία, νταηλίκι και μαγκιά. Λύσεις χρειάζονται και μία άλλη συνταγή όπως έλεγε ο σημερινός πρωθυπουργός. Ας βάλει το μυαλό του να σκεφτεί και ας δει ένα βήμα παρακάτω. Μετά την απομάκρυνση από την κάλπη ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε δύο μέρες πριν την δολοφονία του νεαρού στο Κερατσίνι και γι’ αυτό καθυστέρησα τη δημοσίευσή του. Καλώ τους ένστολους ν’ αναρωτηθούν αν ξαναθέλουν να είναι δακτυλοδεικτούμενοι στην συνείδηση του λαού. Η απόφαση είναι δική τους. Εγώ προσωπικά δεν τους χαρίζω στα δόντια και στα νύχια της Χ.Α. Να ξέρουν αυτοί που λένε ότι δεν συμφωνούν σε όλα με τη Χ.Α. αλλά στα μισά, ότι οι μισές μαχαιριές στο σώμα του νεαρού ήταν δικές τους. 

ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ

Ξεκίνησαν τα πρωτοβρόχια, ξεκίνησαν τα σχολεία, ξεκίνησαν τα βάσανα για τους μαθητές αλλά κυρίως για τους γονείς, που μέσα σε όλες τις υποχρεώσεις πρέπει να βρουν χρήματα για να εξοπλίσουν τα παιδιά τους με ότι αυτά χρειάζονται για τη νέα σχολική χρονιά.

Ένα από τα μεγάλα τεχνητά έξοδα τα τελευταία χρόνια είναι τα βιβλία ξένων γλωσσών. Όποιος αγόρασε τέτοια βιβλία απόρησε και έβρισε όταν πήγε στο ταμείο του βιβλιοπωλείου. Ενδεικτικά να πούμε ότι οι τιμές των βιβλίων για το ξεκίνημα ενός παιδιού, αγγίζουν τα 100 ευρώ, καπελωμένα με 40% περίπου. Τέσσερα βιβλιαράκια των τριάντα σελίδων, αξίζουν τέσσερα σημερινά μεροκάματα. Το παράλογο είναι ότι όλοι οι εκδοτικοί οίκοι έχουν τιμές ίδιες, καταργώντας κάθε έννοια ανταγωνισμού. Πολλά είναι τα εμπλεκόμενα μέρη, (εκδότες, χονδρέμποροι, βιβλιοπωλεία, φροντιστήρια, Κέντρα Ξένων Γλωσσών, φωτοτυπάδικα), με μόνους αθώους κατά τη γνώμη μου τα βιβλιοπωλεία. Είναι οι μόνοι που δεν μπορούν να διαμορφώσουν τις τιμές, έχουν συγκεκριμένο περιθώριο κέρδους, πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν τις παράνομες διαθέσεις των βιβλίων από τα  ξενόγλωσσα φροντιστήρια καθώς και τις παράνομες αναπαραγωγές από τα φωτοτυπάδικα.

Μετά από πολυετή έρευνα (γιατί άραγε) της επιτροπής ανταγωνισμού δύο από τις ισχυρές εταιρίες του χώρου οι PEARSON EDUCATION LIMITED και BURLINGTON B.V. κρίθηκαν ένοχες. Η PEARSON EDUCATION LIMITED είναι ο εκπαιδευτικός βραχίονας της PEARSON του μεγαλύτερου εκδοτικού οίκου του κόσμου, ιδιοκτήτη της εφημερίδας FINANCIAL TIMES.  Η BURLINGTON B.V. είναι ο μεγαλύτερος εκδοτικός οίκος του Ισραήλ. Και οι δύο εταιρίες με βάση την απόφαση 455/2009 παραβίασαν το δίκαιο του ανταγωνισμού στην Ελλάδα επί σειρά πολλών ετών και έτσι τους έχουν επιβληθεί πρόστιμα που αγγίζουν τα  15 εκατομμύρια ευρώ. Κατηγορήθηκαν ότι από το 2005 έως και το 2009 καθόριζαν τις τιμές αγοράς και πώλησης, περιόριζαν την παραγωγή, τη διάθεση, την κατανομή των αγορών ή των πηγών ανεφοδιασμού. Είχαν αδικαιολόγητη άρνηση πωλήσεων κι αγορών, απαγόρευαν τις εξαγωγές, καθόριζαν τη λιανική τιμή των βιβλίων ώστε να τίθενται σε μειονεκτική θέση ανταγωνιστικές επιχειρήσεις.

Μετά τα πρόστιμα οι εταιρίες προσέφυγαν στο διοικητικό εφετείο Αθηνών κατά της απόφασης ανταγωνισμού, όπου οι προσφυγές απορρίφθηκαν για να προσφύγουν εκ νέου στο συμβούλιο της επικρατείας.

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι οι ξένοι οίκοι δεν είναι οι μόνοι υπεύθυνοι αυτού του σκανδάλου που αφορά 500.000 παιδιά. Υπάρχουν στο κόλπο και δύο χονδρέμποροι (Απόλλων και Ευσταθιάδης), με τρεις εκδότες που μοιράστηκαν το μισό πρόστιμο. Πότε θα το πληρώσουν είναι άγνωστο γιατί απ’ ότι φαίνεται η κάλυψη έρχεται από ψηλά. Να μην ξεχνάμε ότι οι πρώτες καταγγελίες έγιναν το 2002 ενώ το πρόστιμο έπεσε το 2009 επτά ολόκληρα χρόνια μετά. Στο ειδώλιο οι ξένοι οίκοι δεν κάθισαν και δεν κλήθηκαν ούτε καν ως ύποπτοι που σε συνδυασμό με την πολυετή καθυστέρηση δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για την δύναμη και τις προσβάσεις που έχει το καρτέλ.

Σε όλη αυτή τη στρεβλή αγορά θύματα είναι και οι καθηγητές ξένων γλωσσών που κατηγορούνται από τους γονείς ότι παίρνουν μίζες από αυτές τις αγοραπωλησίες, κατά τα πρότυπα κάποιων γιατρών από τους επισκέπτες φαρμακευτικών εταιριών. Μετά από πολλά χρόνια, ως γονιός θεωρώ ότι οι καθηγητές προσπαθούν να μειώσουν το κόστος των γονέων με φωτοτυπίες και περικοπές.

Είναι κρίμα για τα παιδιά να κάνουν ξένες γλώσσες στο σχολείο για δέκα χρόνια και η πολιτεία να είναι ανίκανη να τους δώσει ένα πτυχίο τύπου lower. Είναι κρίμα να μην γίνεται τίποτε για να προστατευτούν οι γονείς ως καταναλωτές και να πέφτουν θύματα εγχώριων και ξένων καρχαριών. Ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση ακούσθηκε το όνομα του Τσοχατζόπουλου στο διορισμό του προέδρου της επιτροπής ανταγωνισμού, καθώς και η εμπλοκή του στο μετοχικό κεφάλαιο του ‘’ΙΑΝΟΥ’’ με 1.5 εκατομμύριο ευρώ.

Τέλος καλό όλα καλά. Η επικείμενη καταδίκη του Άκη, για άλλες αμαρτίες ίσως ξεπλύνει και αυτό το μεγάλο σκάνδαλο που μας συντροφεύει τα τελευταία 11 χρόνια. Η πολιτική ζωή του τόπου μπορεί να συνεχιστεί ξεπουλώντας και καλύπτοντας όλα τα υπόλοιπα στραβά που υπάρχουν.

ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΑΥΜΑΤΑ

Είναι γνωστό ότι σαν λαός είμαστε θεοσεβούμενοι κι έχουμε πίστη στα θαύματα, ιδιαίτερα σε αυτά της Μεγαλόχαρης. Για πολλοστή φορά ξαναβγήκαν στην επιφάνεια οι νεκροί που ζούσαν κι έπαιρναν τη σύνταξη τους κανονικά, οι τυφλοί που ξαναείδαν και δεν πάτησαν στην απογραφή, καθώς και οι κουτσοί που περπάτησαν κι αυτοί.

Κι εμείς; Για μία ακόμη φορά με το στόμα ανοικτό από την έκπληξη. Ένοχοι και αλήτες αυτοί που προσποιήθηκαν τους ανάπηρους, μα εγώ ο άσχετος και ο ανίδεος αναρωτιέμαι αν όλα αυτά έγιναν χωρίς υπογραφές γιατρών. Πολιτικοί δεν πίεσαν τις επιτροπές να παραβούν τον όρκο τους για να πουλήσουν μικρορουσφετάκια;

Αλήθεια όταν πριν από χρόνια έγινε απόπειρα να ξηλωθεί ένα τέτοιο κύκλωμα στην Καβάλα με πολλές διασυνδέσεις τι έγινε; Πολύ απλά η Διευθύντρια που το επιχείρησε καρατομήθηκε και πήγε σπίτι της.

Δεύτερη απορία. Υφίσταται αυτεπάγγελτη δίωξη των ενόχων από τις δικαστικές αρχές; Τα χαρτιά και οι υπογραφές γιατρών και επιτροπών υπάρχουν και περιμένουν μία δεύτερη ευκαιρία για ν’ αποκαλύψουν πραγματικούς επίορκους.

Σίγουρα όχι αύριο που γιορτάζει η Μεγαλόχαρη και μαζί της ο Παναγιώτης, η Παναγιώτα, η Μαρία, η Δέσποινα, η Παρθένα αλλά από Δευτέρα. Τόσα χρόνια αντέχαμε, τι είναι τρεις μέρες ακόμη;

Χρόνια Πολλά σε όλους υπομονή και καλή Παναγιά.

ΜΟΝΑΚΟ ή ΕΛΕΥΣΙΝΑ;

Η πρώτη εντύπωση κάθε επισκέπτη, παραθεριστή ή διερχόμενου για την Καβάλα είναι ότι αυτή η πόλη μοιάζει με το Μονακό.  Πριν ακόμη γίνει η Εγνατία οδός, η διέλευση από τον Άγιο Σίλα έδινε αυτήν την τόσο θετική εικόνα σε όλους. Η αμφιθεατρική θέση, το κάστρο, το λιμάνι και η θάλασσα, η Θάσος στο βάθος, μόνο κοσμήματα μπορούν να χαρακτηριστούν. Μονακό άλλωστε μας αποκαλούν όλοι οι καλλιτέχνες κάθε καλοκαίρι που πλαισιώνουν το φεστιβάλ Φιλίππων - Θάσου.

Πάντα οι άνθρωποι που άσκησαν ή ασκούν εξουσία έχουν στο βάθος του μυαλού τους, ότι η πόλη πρέπει να έχει προσανατολισμό τουριστικό που θα την κατατάξει στους προορισμούς με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα. Να θυμηθώ ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έγιναν ή συνεχίζονται απόπειρες με το φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου, το cosmopolis και το airsea show για να μπούμε στην παραπάνω κατάταξη. Παρά τις δυσκολίες, όλοι προσφέρουν, τις ιδέες τους, τον εθελοντισμό τους, την καλή τους κουβέντα και την καλή διάθεση.

Είναι τα πράγματα έτσι όμως;

Δημιουργήσαμε τις υποδομές για να μπορούν οι επισκέπτες με τις μεγάλες οικονομικές δυνατότητες να επιλέγουν την Καβάλα; Φροντίσαμε να φτιάξουμε το λιμάνι που θα φιλοξενεί τα μεγάλα σκάφη που αφήνουν και τα πολλά λεφτά; Οι παραλίες μας είναι σε κατάσταση να προσελκύουν ‘‘καλούς’’ τουρίστες ή μας αρκούν αυτοί με τα βαν αυτοκίνητα γεμάτα φαγητά, υπνόσακους και κλεμμένες εξωλέμβιες μηχανές; Τις απαντήσεις ας τις δώσει ο καθένας μόνος του.

Από την άλλη πλευρά σε επίπεδο βιομηχανιών η ανατολική πλευρά της πόλης έχει ήδη δύο μεγάλες βιομηχανίες, που ευτυχώς λόγω των πολύ αυστηρών μέτρων ασφάλειας που τηρούν δεν έχουν εμπλακεί σε κάποιο σοβαρό περιβαλλοντικό περιστατικό. Δυστυχώς για εμάς ο σχεδιασμός της τρόικα έχει την περιοχή μας στο πλάνο της, για να γίνουμε ‘’Ελευσίνα’’. Όλοι μας γνωρίζουμε πόσο υποβαθμισμένη είναι αυτή η περιοχή που έχει καταντήσει κρανίου τόπος των εφοπλιστών, των διυλιστηρίων και των δεξαμενών. Οι ίδιοι εφοπλιστές μιλούν για ιδιωτικές πλωτές εξέδρες LNG λίγο δίπλα από τη Νέα Καρβάλη, χωρίς κανείς να γνωρίζει ποιο θα είναι το όφελος της πόλης και των κατοίκων της. Ψελλίζουν διάφορα για εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς να εξετάζουν το τι θα κάνουνε αυτή την ενέργεια. Αποφάσισαν διέλευση αγωγού αερίου, χωρίς η πόλη ή η χώρα να ωφελείται από αυτή, έστω με τέλη διέλευσης όπως γίνεται σ’ όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Μαθαίνουμε για το λιμάνι, τις υποθαλάσσιες αποθήκες και το αεροδρόμιο, ότι πήραν το δρόμο του αποχωρισμού και σύντομα θα καταλήξουν στα χέρια κάποιων Κινέζων ή Ρώσων ή Αράβων που τα θέλουν για τα δικά τους γεωπολιτικά παιχνίδια. Κι όταν τελειώσουν όλα τι θα μας μείνει;

Η μία πλευρά της πόλης θα έχει υποβαθμιστεί τόσο πολύ, που ούτε οι ίδιοι οι κάτοικοι θα θέλουν να παραμείνουν εκεί, ενώ η άλλη πλευρά μια και βρίσκεται τόσο κοντά, θα παραπαίει στ’ απόνερα δράσεων που μόνο υποβάθμιση θα φέρουν και τίποτε άλλο. Μην τολμήσουν να μας πούνε το παραμύθι των προσλήψεων γιατί  ξέρουν ότι είναι ψέμα. Οι θέσεις εργασίας που θα χαθούν, θα είναι πολλαπλάσιες από αυτές που θα προκύψουν

Και ίσως κάποιος αναρωτηθεί πως γίνεται με τόσο μεγάλες επενδύσεις να μην  κερδίσει κανένας. Σίγουρα θα κερδίσουν οι μεσάζοντες, οι επενδυτές και οι πρόθυμοι να ξεπουλήσουν τον τόπο τους. Περιμένουμε ν’ ακούσουμε κάποια στιγμή μερικά ΟΧΙ από τους ‘‘τοπικούς ηγέτες’’. Θέλουμε να θυμηθούν τη βούληση του κόσμου σε παλιότερες παρόμοιες προσπάθειες. Να μην ξεχνούν ότι οι κάτοικοι της Δράμας σε παρόμοια αιτήματα για αξιοποίηση των λιγνιτικών κοιτασμάτων που υπάρχουν εκεί ήταν αντίθετοι και μέχρι σήμερα τα κατάφεραν.

Οι τοπικές κοινωνίες έχουν λόγο και δύναμη. Όσο γρηγορότερα το πιστέψουμε εμείς, τόσο καλύτερα θα το καταλάβουν αυτοί (τρόικα και όχι μόνο). Προτιμώ την Καβάλα μας Μονακό παρά Ελευσίνα. Περιμένω απαντήσεις από αυτούς που πρέπει ν’ απαντήσουν. Η φωνή μας θα ενωθεί με τη φωνή τους αν διασφαλίζει τα συμφέροντα της πόλης, των κατοίκων, του περιβάλλοντος και των παιδιών μας. Αλλιώς η ανάμνηση

τους θα είναι μαύρη μόλις χάσουν τις θέσεις και τα μεγαλεία που απορρέουν από αυτές.

ΔΕΗ: Υπηρέτης του λαού ή σκλάβος του μνημονίου.

Τις τελευταίες μέρες έγινα δέκτης πολλών παραπόνων φίλων μου, καταναλωτών της ΔΕΗ, σχετικά με υπέρογκους λογαριασμούς ρεύματος, που η εξόφλησή τους αποτελεί μεγάλο βάσανο. Για μία ακόμη φορά τα ερωτήματα που προκύπτουν από τις επαναλαμβανόμενες αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ είναι αμείλικτα και χρήζουν προβληματισμού.

Πως είναι δυνατόν η ΔΕΗ λίγα χρόνια πριν να έχει 33.000 προσωπικό και να είναι κερδοφόρα ενώ τώρα με 19.000 να είναι ζημιογόνα; Τι είναι αυτό που μετά από εννέα αυξήσεις μετά το 2010 και μετά δεν επέτρεψε στην επιχείρηση να σηκώσει κεφάλι; Κατά δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου Αρθ. Ζερβού οι εννέα αυξήσεις του 2010 – 2011 είχαν μηδενικό όφελος για τη ΔΕΗ.

Όταν αυξάνεται δύο φορές ο ΦΠΑ, μπαίνουν χρεώσεις ΑΠΕ (για να μπορούν να χρηματοδοτηθούν οι ιδιώτες επενδυτές), μπαίνουν τα ειδικά τέλη του υπουργείου οικονομικών ΔΕΤΕ, δικαίωμα εκτέλεσης τελωνειακών εργασιών (αν είναι δυνατόν, αναλογιστείτε εσείς τι σχέση έχουν οι τελωνειακές εργασίας με τη ΔΕΗ), υπάρχουν τα δημοτικά τέλη και τα τέλη δημοτικού φωτισμού, που για χρόνια αποτελούν το βασικό αιμοδότη της τοπικής αυτοδιοίκησης, οι χρεώσεις ΕΡΤ (για να μπορεί ο κύριος Αιμίλιος Λιάτσος να παίζει τα επικοινωνιακά παιχνιδάκια του), το χαράτσι και οι λοιπές χρεώσεις, τότε φαίνεται καθαρά ότι ο πρωταρχικός σκοπός της ΔΕΗ που είναι ο αναπτυξιακός, υποβοηθητικός της ρόλος έναντι των πολιτών, έχει πάει περίπατο.

Η μεγαλύτερη και καλύτερα οργανωμένη επιχείρηση της χώρας, έγινε το προγεφύρωμα για να εξυπηρετηθούν μνημονιακές υποχρεώσεις, όχι μίας χώρας αλλά μιας τρικομματικής συγκυβέρνησης που δεν υπολόγισε τίποτε όταν ανέλαβε υποχρεώσεις εκ μέρους μας, γιατί άραγε, που έκαναν και κάνουν τη ζωή μας οδυνηρή και μαύρη.

Η Δημόσια Επιχείρηση Κοινωνικής Ωφέλειας, όπως είναι και η ΔΕΗ χρησιμοποιήθηκε για να συλλέξει τον παράλογο φόρο ΕΕΤΗΔΕ (χαράτσι) γιατί το ίδιο το κράτος δεν μπορούσε να διεκπεραιώσει κάτι τέτοιο. Το βρώμικο μυαλό του Βενιζέλου που σκέφθηκε κάτι τέτοιο, γνώριζε ότι η είσπραξη θα συνδεθεί με την κατανάλωση και ο κόσμος θα τρομοκρατηθεί. Άλλωστε μέχρι να τελειώσουν οι δικαστικές προσφυγές, η βρώμικη δουλειά θα έχει γίνει. Ούτε που τους ένοιαξε το πόσο μεγάλη ζημιά θα έχει στα μάτια των καταναλωτών η εικόνα της ΔΕΗ.

Και να ήταν μόνο τα παραπάνω τρελά νούμερα που χαλάνε την εικόνα της ΔΕΗ. Η εξαθλίωση της μεγαλύτερης μερίδας των καταναλωτών, εκτόξευσε τις οφειλές προς τη ΔΕΗ στο 1,2 δις. Από αυτά τα 770 εκ. αφορούν τη χαμηλή τάση (νοικοκυριά), τα 200 εκ. τη μέση τάση (μικρομεσαίες επιχειρήσεις) και τα 300 εκ. την υψηλή τάση (βιομηχανίες). Αργά αργά λοιπόν εξηγείται η θλιβερή εικόνα της επιχείρησης που έχει πρόβλημα ρευστότητας, πρόβλημα στους όρους δανεισμού και πρόβλημα οφειλών. Από την άλλη κάποια υπουργεία χρωστούν 70 εκ., ενώ το υπουργείο μεταφορών που χρωστούσε το ρεύμα για τους φωτεινούς σηματοδότες της Αθήνας από το 1986 τακτοποίησε τα 50 εκ. της οφειλής.

Μέσα σε λίγα νούμερα μπορούμε να δούμε πως οι ανίκανοι κυβερνώντες ότι αγγίζουν το κάνουν στάχτη. Όταν μπερδεύεις το κράτος και τις λειτουργίες του, με τις δράσεις μιας εταιρίας εισηγμένης στο χρηματιστήριο, είναι σαφές ότι το μήνυμα που στέλνεις στους επενδυτές που τόσο περιμένεις, είναι ότι είσαι παλιάτσος και γελοίος. Ποιος θα σε πάρει στα σοβαρά ως χώρα, όταν δει πως συμπεριφέρεσαι στη ναυαρχίδα των επιχειρήσεών σου.

Πως θα πείσεις για τη σοβαρότητα και την αμεροληψία σου, όταν οι επιλογές σου έχουν σχέση μ’ εξυπηρετήσεις πάσης φύσεως, κομματικές, πολιτικές, μνημονιακές, εφοπλιστικές. Τελειώνοντας να θυμίσω ότι οι Έλληνες πληρώνουν την ηλεκτρική ενέργεια, φθηνότερα μεταξύ όλων των χωρών της ευρωζώνης.  Η Ισπανία είναι ακριβότερη κατά 84%, η Ιταλία και η Πορτογαλία κατά 51% σε καταναλώσεις μέχρι 1.000 kwh. Οι ίδιες περίπου τιμές υπάρχουν και στις καταναλώσεις από 1.000 έως 2.500 kwh. Ακόμη και στην φθηνή Τουρκία το ρεύμα είναι ακριβότερο κατά 10%.

 Για να αισθανθεί το φθηνό ρεύμα η Ελληνική οικογένεια η πρόταση είναι απλή. Να φύγουν όλες οι χρεώσεις που δεν έχουν σχέση με την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. Ν’ αποκατασταθεί επιτέλους η εικόνα της ΔΕΗ που με τις δεκάδες των νεκρών υπαλλήλων της βοήθησε στον ολοκληρωτικό εξηλεκτρισμό της χώρας. Από την άλλη ο Αιμίλιος Λιάτσος ας βρει τρόπο να μαζέψει τα λεφτά για την προπαγάνδα του κάπως αλλιώς.

Ε.Κ.Α.Β. ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ

 Λίγες εβδομάδες πριν, έβλεπα την πρόεδρο της ένωσης δικαστών και εισαγγελέων κ. Θάνου να διαμαρτύρεται στα κανάλια για πολλές ημέρες, μία φορώντας τήβεννο μία χωρίς, για τις περικοπές των μισθών του κλάδου της.

Η ουσία της διαμαρτυρίας ήταν ότι οι περικοπές θ’ αλλοιώσουν το φρόνημα των δικαστών και θα τους κάνουν ευάλωτους σε ύποπτες συναλλαγές. Εμβρόντητοι όλοι μας δεν πιστεύαμε στ’ αυτιά μας προσπαθώντας να θυμηθούμε που ήταν η κ. Θάνου όταν τ’ αναδρομικά των δικαστών μοιράζονταν πλουσιοπάροχα, εφαρμόζοντας το νόμο που αφορούσε την αναλογικότητα με τους μισθούς των βουλευτών.

Είχαν άδικο οι δικαστές που διαμαρτυρήθηκαν; Σίγουρα όχι. Τι ήθελα όμως εγώ. Έπρεπε να βρίσκονται δίπλα στους υπόλοιπους εργαζόμενους όταν δέχθηκαν την αμείλικτη επίθεση στα εισοδήματά τους από την ελεγχόμενη συγκυβέρνηση. Έπρεπε να πάρουν αποφάσεις αντισυνταγματικότητας όταν παραβιάσθηκαν εργασιακά δικαιώματα πολλών κλάδων. Η ακεραιότητα ενός ανθρώπου δεν εξαρτάται από το μισθό του, αλλά από το χαρακτήρα και την αγωγή του. Γνωρίζω δικαστές που τελειώνοντας τη δουλειά τους κουβαλούν στο σπίτι τους φακέλους γιατί ο χρόνος του γραφείου δεν φτάνει για να προχωρήσουν οι υποθέσεις. Γνωρίζω δικαστές που βγάζουν αποφάσεις κόντρα σε όλους και σε όλα χωρίς το φόβο των κυβερνώντων που πολλές φορές ίσως γίνονται πιεστικοί. Ποτέ τους αυτοί οι δικαστές δεν μιλούν για χρήματα και μισθούς. Βλέπουν τι γίνεται τριγύρω και σιωπούν.

Μου έρχεται στο νου μία άλλη ομάδα εργαζομένων, πάλι από το δημόσιο τομέα για να μπορέσω να κάνω κάποιες συγκρίσεις. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο ιδιωτικός τομέας έχει γίνει ζούγκλα και δεν φαίνεται να μπορούν να μπουν κανόνες λογικής.

Αυτή η άλλη ομάδα είναι οι εργαζόμενοι στο ΕΚΑΒ. Ασκούν μία απίστευτα δύσκολη δουλειά που πολλοί από εμάς δεν θ’ άντεχαν. Η γρήγορη και σωστή αντίδρασή τους θα βοηθήσει στο να σωθεί κάποιος άνθρωπος. Αναρωτηθήκαμε ποτέ ποιες είναι οι εργασιακές συνθήκες αυτών των ανθρώπων και ποιοι είναι οι μισθοί τους;

Οι έδρα τους είναι στην παιδόπολη σε κάποια κτίσματα αρχαία, χωρίς ιδιαίτερες ευκολίες. Το προσωπικό είναι περίπου 40 άτομα από τους οποίους οι 30 είναι διασώστες και καλύπτουν βάρδια 24 ωρών. Τ’ ασθενοφόρα είναι δέκα από τα οποία κινούνται τα επτά για να καλύψουν μία έκταση που αφορά όλο το νομό. Ένα νομό που το καλοκαίρι περιλαμβάνει την Τούζλα που από μόνη της είναι πυκνοκατοικημένη. Να μιλήσουμε τώρα για μισθούς. Πριν την κρίση ο μισθός ενός διασώστη βρίσκονταν στο 30% του μισθού ενός υπαλλήλου ΔΕΚΟ. Σήμερα οι νέοι διασώστες ξεκινούν με 600 – 700 Ε και αν δουλεύει 20 χρόνια ίσως αγγίζει τα 1000 Ε.

Σε πολλές πορείες και διαμαρτυρίες είχα δίπλα μου εργαζόμενους στο ΕΚΑΒ που ποτέ δεν έβαλαν θέματα μισθολογικά αλλά εξοπλισμού, προσωπικού και συνθηκών εργασίας. Εκεί είναι και η διαφορά με την κ. Θάνου. Ποτέ δεν κατέβηκαν από τ’ ασθενοφόρα, όπως έκαναν με τις έδρες τους οι σεβαστοί δικαστές. Ποτέ δεν πίεσαν παρασκηνιακά για να έχουν την εύνοια των κυβερνώντων γνωρίζοντας ότι η δουλειά τους δεν είναι δουλειά αλλά λειτούργημα που αφορά τον φτωχό και όχι μόνο άνθρωπο.

Αν ζούσαμε σε μία κοινωνία που θα μας απασχολούσε η ποιότητα ορισμένων κλάδων που κατ’ επέκταση αφορούν το κοινωνικό σύνολο, θα έπρεπε εμείς να είμαστε στο δρόμο για τα προβλήματά τους.   Δυστυχώς διανύουμε περίοδο νιρβάνας ως έθνος. Αυτοί προσπαθούν μόνοι τους χωρίς σεμινάρια να διαβάσουν στο σπίτι για να γίνουν καλύτεροι στη δουλειά τους κι εμείς χαζογελάμε με τα πάντα.

Όλοι σε όλο τον κόσμο φοβούνται την έκρηξη των Ελλήνων και προσπαθούν να την αποφύγουν, ενώ εμείς δεν την έχουμε καθόλου στο μυαλό μας. Κάθε μέρα προκαλώ συζητήσεις με νέους, προσπαθώντας να βρω γιατί εφησυχάζουν. Είναι απίστευτο ότι ενώ διαπιστώνουν την κακή κατάσταση που έκανε άνεργους τους ίδιους και τους γονείς τους, αδιαφορούν. Κάποιοι για να εξαγνιστούν μιλάνε και για τη Χ.Α. μη μπορώντας να τεκμηριώσουν την άρνησή τους.

Ο πόλεμος χτύπησε από καιρό το νομό μας και προσπαθούμε να το παίξουμε Ελβετοί. Πετρέλαια, λιπάσματα, διόδια, ΤΕΙ, 12%, ένα σωρό θέματα που όλα, μας προκαλούν ν’ αντιδράσουμε. Ο καθένας πράττει σύμφωνα με ότι τον κάνει να κοιμάται καλύτερα, φτάνει στην απολογία του σε λίγα χρόνια στ’ αγαπημένα του πρόσωπα να έχει καλές και πειστικές δικαιολογίες.

ΣΥΝΝΕΦΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ

Λίγες μέρες πέρασαν από τις ογκώδεις διαμαρτυρίες των γειτόνων μας στη Βουλγαρία που είχαν ως αποτέλεσμα να πέσει η κυβέρνηση Μπορίσωφ. Ένας πρωθυπουργός αμφιλεγόμενης ιδιότητας και δράσης που άφησε τον έλεγχο της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας του σε τρεις ξένες εταιρίες, οι οποίες έκαναν τιμολογιακό παιχνίδι μ’ αποτέλεσμα την εκτόξευση των τιμών στα ύψη.

Η κυβέρνηση άντεξε λίγες μόνο ώρες στη σύσσωμη πίεση του λαού κι αφού παραιτήθηκε ο υπουργός οικονομικών ακολούθησε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση. Δεν είναι απίθανο το αποτέλεσμα των εκλογών να βγάλει μία από τα ίδια αλλά εγώ θέλω να δούμε τα αίτια που δημιούργησαν την κρίση.

Φάνηκε καθαρά η έλλειψη ελέγχου στη διαμόρφωση και έλεγχο των τιμών του ρεύματος, σε σημείο οι αυξήσεις να είναι τέτοιες που οι καταναλωτές ήταν αδύνατο ν’ αντέξουν. Ήταν άραγε η πρώτη φορά που κάποιο κράτος – πολιτεία ξεβρακώθηκε στις εταιρίες; Και βέβαια όχι. Το ίδιο συνέβη στην Καλιφόρνια πριν από λίγα χρόνια όπου το σκάνδαλο της evron άφησε στο σκοτάδι εκατομμύρια καταναλωτές.

Ίσως κάποιοι ν’ αναρωτιούνται τι μας νοιάζει εμάς τι συνέβη στη Βουλγαρία και στην Καλιφόρνια. Κι όμως μας νοιάζει γιατί όλα δείχνουν ότι ακολουθεί η σειρά μας. Οι μεθοδεύσεις και τα μαγειρέματα για την παραχώρηση και τον έλεγχο της ηλεκτρικής ενέργειας έχουν αρχίσει εδώ και καιρό. Οι μεγάλοι παίκτες, εγχώριοι και ξένοι, πήραν θέσεις και περιμένουν. Οι υπάλληλοί τους (δημοσιογράφοι και πολιτικοί καταγεγραμμένοι στα payroll των εταιριών τους) ξεκίνησαν την απαξίωση της ΔΕΗ που ήταν ο εγγυητής της χαμηλότερης τιμής kwh στη δυτική Ευρώπη, ενώ από την άλλη με πράξεις και νομοθετήματα στρώνουν τη διάδοχη κατάσταση κερδοσκοπίας.

Αυτά είναι τα δεδομένα στο χώρο της ενέργειας. Δεν είμαι σίγουρος με όσα βιώνω σε κάθε κινητοποίηση ότι έχουμε το κουράγιο να κάνουμε ότι και οι Βούλγαροι. Να μπούμε δηλαδή όλοι μαζί κάτω από την Ελληνική σημαία και να απαιτήσουμε το αυτονόητο. Λίγο σεβασμό.

Από την άλλη πλευρά οι εξ Ανατολών γείτονες ετοιμάζονται για μία κρίση που θα έχει ως επίκεντρο την θέσπιση ΑΟΖ από μέρους μας. Ελπίζω να μην χρειαστεί μία στρατιωτική αναμέτρηση μια και τα υποθαλάσσια συμφέροντα είναι τεράστια και ο Τούρκος δεν μπορεί να δεχθεί ούτε λογική ούτε διεθνές δίκαιο. Το Αιγαίο τις τελευταίες μέρες σιγοβράζει και είναι πολύ πιθανό ένα σοβαρό επεισόδιο.

Οι Τούρκοι ποντάροντας στην αφέλεια και στη χαζομάρα μας, κατάφεραν να ελέγξουν τις δυνατές τηλεοπτικές ζώνες των μεγάλων χρεοκοπημένων καναλιών με δεκάδες σαπουνόπερες που μας αποκοιμίζουν  και μας φρενάρουν από τη λογική σκέψη.

Φτάσαμε στο σημείο οι μισοί Έλληνες να βλέπουν Σουλεϊμάν ενώ την ίδια ώρα η συντριπτική πλειοψηφία των νέων μας, που έπρεπε να ζητά την αλλαγή, είναι καρφωμένη πάνω από τα κινητά τους περιμένοντας το αποτέλεσμα ενός αγώνα στην Αφρική για να κερδίσει λίγα ευρώ. Έφτασε η ζωή τους να είναι δεμένη μ’ ένα κουπόνι του στοιχήματος. Και κανείς δε μιλάει. Κανείς δεν βάζει όρια. Όλοι μονολογούμε ότι στην κρίση αυξάνεται ο τζόγος και η διάδοση των ναρκωτικών κι έτσι ξεμπερδεύουμε.

Είναι γνωστή η κατάρα της φυλής μας, σε εποχές κρίσης και δυστυχίας να μονιάζουμε και να είμαστε κοντά ο ένας στον άλλο, ενώ σ’ εποχές ευημερίας το εγώ μας να είναι τόσο δυνατό που δεν μας αφήνει να ρωτήσουμε ούτε το όνομα του γείτονά μας.

Ήρθε η ώρα να ταρακουνηθούμε. Έχουμε γίνει όλοι στόχοι συμφερόντων. Είτε αφορά στην τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας, είτε αφορά μία πολεμική σύρραξη με την Τουρκία, είτε αφορά τη διάδοση των ναρκωτικών και του τζόγου. Όλα είναι σημάδια των καιρών. Ότι έχει στόχο εμάς και τα παιδιά μας βρίσκετε απέναντί μας και θα το πολεμήσουμε. Όποιος επαναπαύεται επειδή κάτι δεν τον αγγίζει άμεσα να ξέρει ότι αυτό μπορεί να συμβεί απ’ τη μία στιγμή στην άλλη και δυστυχώς τότε είναι αργά.

Πρέπει ν’ αναφέρω ότι υπάρχουν πολλοί που προβληματίζονται, που συμμετέχουν, που αντιδρούν, που ενοχλούνται και το δείχνουν. Λυπάμαι γιατί σήμερα αυτοί είναι οι λίγοι. Όταν αυτοί γίνουν οι πολλοί υπάρχει ελπίδα κάτι ν’ αλλάξει.

ΑΔΙΟΡΘΩΤΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

 Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες Νέα Εγνατία και Πρωινή.

Είναι περιττό κάθε φορά ν’ αναφέρουμε το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση για τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού. Μετά από μία τριετία περικοπών και αδιεξόδων περιμένουμε μήπως φανεί κάποια αχτίδα φωτός και βελτιωθεί ελάχιστα η ζωή μας. Μάταια όμως. Όσο βρίσκονται στο τιμόνι άνθρωποι που δεν πείνασαν ποτέ και η έννοια τους ήταν να περνάνε καλά σπουδάζοντας στην Ευρώπη και την Αμερική δεν πρέπει ν’ αναμένουμε πολλά. Αν βέβαια κάποιοι από αυτούς είχαν και την τύχη να έχουν βαριά επώνυμα, τότε το μόνο που είχαν να περιμένουν ήταν το πότε θα γίνουν πρωθυπουργοί.

Το πώς θα γινόταν αυτό ήταν το εύκολο κομμάτι. Λίγη δημοσιότητα σε κάποια μικρή εκλογική περιφέρεια, λίγη προίκα (θα εξηγήσω παρακάτω), ένα στημένο συνέδριο, λίγοι βαρόνοι να τους στηρίζουν και η συνταγή πέτυχε. Έμενε μόνο τα μεγαλοκάναλα ν’ αρχίσουν την κατήχηση και ο κυρίαρχος λαός να δώσει την τελική έγκριση.

Το παραπάνω έργο παίχτηκε από τις εκλεγμένες δυναστείες των τελευταίων πενήντα χρόνων πολλές φορές. Πάντα με τον τρόπο που ανέφερα παραπάνω. Προχθές λοιπόν παρακολούθησα το νέο του επεισόδιο σχεδιασμένο και εκτελεσμένο μέσα από το σχέδιο αναδιάρθρωσης των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ.

Η είδηση ήταν ότι οκτώ (8) τμήματα του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης μετακομίζουν στο ΤΕΙ Σερρών. Αυτό θα μπορούσε να είναι κατανοητό αν δεν άκουγα τον πρόεδρο του ΤΕΙ Σερρών κ. Δ. Πασχαλούδη να ευχαριστεί δημόσια σε τοπικό κανάλι για τη βοήθειά του τον Κωστή Καραμανλή (γιο του Αχιλλέα Καραμανλή), με ποιο θεσμικό ρόλο άραγε, επειδή τον έστελνε συστημένο εκεί που έπρεπε και τον άκουγαν περισσότερο. Στην συνέχεια ευχαρίστησε και τις εκλεγμένες βουλευτίνες του νομού.

Την επόμενη μέρα άρχισε η διαμαρτυρία των Θεσσαλονικέων για πολιτική παρέμβαση της οικογένειας Καραμανλή, καθώς και οι φωνές περίπου οκτώ χιλιάδων σπουδαστών, εκατό καθηγητών και πενήντα διοικητικών υπαλλήλων που έπρεπε ν’ αλλάξουν τόπο σπουδών και εργασίας ξαφνικά. Στη συνέχεια ο κ. Πασχαλούδης ανέλυσε τα χρήματα που θα μείνουν στον νομό από αυτή την άθλια συναλλαγή.

Κάπου εκεί αρχίζουν οι προβληματισμοί και τα ερωτήματα. Χρειάζεται μεταρρύθμιση σ’ αυτό το κομμάτι της εκπαίδευσης. Η απάντηση είναι σαφώς ναι. Το σκεπτικό ότι κάθε υφυπουργός και γενικός γραμματέας ίδρυε και μία σχολή στο χωριό του ήταν εγκληματικό. Ο σχεδιασμός των αναγκών, των ιδιαιτεροτήτων, των υποδομών, της πρακτικής εκπαίδευσης, πρέπει να έχουν συνάφεια με τον τόπο διατήρησης ή ίδρυσης μίας σχολής.

Η προχειρότητα και οι πολιτικές πιέσεις δεν πρέπει να είναι ο οδηγός μίας μεταρρύθμισης που θα βάλει σε τόση ταλαιπωρία χιλιάδες παιδιών με τις οικογένειές τους. Θ’ αναφέρω ένα παράδειγμα παράνοιας που έπεσε στην αντίληψή μου. Στο ΤΕΙ Άμφισσας υπάρχει το τμήμα εμπορίας και διαφήμισης το οποίο μετονομάζεται σε τμήμα διοίκησης επιχειρήσεων & εφοδιασμού και μεταφέρεται στη Θήβα. Το παράλογο είναι ότι στην Άμφισσα ιδρύεται τμήμα τουρισμού το οποίο υπήρχε εκεί και καταργήθηκε πριν από τρία χρόνια.

Τι να σκεφτεί κανείς. Σίγουρα κάποιος πίεσε με άγνωστα κίνητρα και γίνεται αυτή η καραμπόλα που μόνο ταλαιπωρία και έξοδα γεννά.

Σκέφτηκε κανείς από τους φωστήρες τι σημαίνει μία μετακόμιση σε άλλη πόλη; Σκέφτηκε κανείς τα έξοδα τόσων χιλιάδων οικογενειών, το χρόνο που θα χρειαστούν να ξανατρέχουν σε άλλες πόλεις ψάχνοντας σπίτια; Αυτά τα κάνεις μία φορά, είσαι ενθουσιασμένος από την επιτυχία του παιδιού σου και χαλαλίζεις τα έξοδα. Αν ξαναπροκύπτουν τα ίδια έξοδα επειδή ο μικρός Κωστής Καραμανλής γόνος του βαρόνου Αχιλλέα αποφάσισε να είναι υποψήφιος βουλευτής, υπουργός, πρωθυπουργός και πρόεδρος της δημοκρατίας, τότε σαπίσαμε ως το μεδούλι.

Έτσι δεν παράγεται πολιτική κύριοι. Δεν φτάνουν τα CD με τα ονόματα των ψηφοφόρων του μπαμπά ούτε τα πτυχία από τα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Φτάνει να θεωρείτε του ψηφοφόρους τόσο άβουλα πρόβατα που θα ελέγχονται από δέκα γενιές ικανών και ανίκανων γόνων. Μας ενοχλούσαν οι βασιλικές δυναστείες γιατί είχαν τη διαδοχή χωρίς εκλογές. Μήπως εσείς επειδή εκλέγεστε δεν κάνετε το ίδιο; Όλοι την ημέρα πατρονάρεστε από τα μεγάλα μέσα και ο ανταγωνισμός με τους συνυποψήφιους σας είναι αθέμιτος. Το κακό είναι ότι δεν σέβεστε ούτε την υγεία ούτε την παιδεία ούτε τα ιερά ούτε τα όσια.

Δεν μ’ ενδιαφέρει αν μετά τη φασαρία που έγινε μείνουν δύο τμήματα στη Θεσσαλονίκη και δεν έρθουν και τα οκτώ στις Σέρρες. Θυμώνω γιατί με θεωρούν τόσο κορόιδο και αδύναμο. Θέλω απλά πράγματα. Αξιοκρατία και δικαιοσύνη. Για όλα τα πανεπιστήμια και όλα τα ΤΕΙ. Δεν είναι μαγαζάκια να βολεύουμε τους συγγενείς μας χωρίς να έχουν τα προσόντα που απαιτούνται. Αν κάνουμε συναλλαγή εκεί, θα κάνουμε και με το φοιτητή στις εκλογές και στις φοιτητικές εστίες και στην σίτιση και παντού. Και πάει περίπατο το εκπαιδευτικό έργο και πάντα θα χάνονται και θ’ απογοητεύονται τα δυνατά μυαλά που φωνάζουμε πως υπάρχουν.

Αν κάνουμε τα παραπάνω τότε ο μικρός Κωστής θα θεωρεί δεδομένο ότι σ’ ένα διεφθαρμένο χώρο θα μπορεί να παίζει παιχνίδια εκλογών μαζί με τον μπαμπάκα του. Η συνταγή είναι απλή. Αξιοκρατία και δικαιοσύνη.

Θεωρώ αυτονόητη τη συμμετοχή όλων μας σε κάθε είδους συλλαλητήριο, διαμαρτυρία, πορεία που εναντιώνεται σε αυτούς που λειτουργούν όπως έγραψα παραπάνω.