ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟ 5

ΦΙΛΙΑ


Μόνο των ενάρετων ανθρώπων η φιλία είναι αδιάβλητη


Αριστοτέλης (Ηθικ. Νικομ. 1157 α, 22-23)



Η συμφωνία αντιλήψεων δημιουργεί φιλίες

Δημόκριτος (Απόσπ. 186 Diels)



Σε λίγους ανθρώπους είναι φυσικό να εκτιμούν τους φίλους τους που ευτυχούν, και δεν τους φθονούν

Αισχύλος (Αγαμέμνων, 832-833)



Να είσαι ο ίδιος στους φίλους σου και όταν δυστυχούν μα και όταν ευτυχούν

Περίανδρος (Διογ. Λαέρτ. Βίοι Φιλοσόφων 1, 98)



Από τους φίλους σου να θεωρείς ειλικρινείς, όχι μόνο αυτούς που λυπούνται για την συμφορά σου, αλλά κυρίως αυτούς που χαίρονται με την επιτυχία και την χαρά σου

Ισοκράτης (Προς Δημόνικο, 26)



Οι κακοί άνθρωποι τιμούν τους φίλους μόνο όταν είναι παρόντες, ενώ οι ενάρετοι και όταν βρίσκονται και μακριά. Τις φιλικές σχέσεις των κακών αρκεί λόγος χρόνος για να τις διαλύσει, ενώ τις φιλίες των ενάρετων δεν είναι ικανή ολόκληρη η ζωή να τις σβήσει

Ισοκράτης (Προς Δημόνικο, 1)



Ο ενάρετος μόνο με τον ενάρετο δημιουργεί φιλίες. Ο κακός ούτε με τον ενάρετο ούτε με τον ανήθικο έχει πραγματικές φιλίες

Πλάτων (Λύσις, 214D)



Ο χρόνος δοκιμάζει τους φίλους, όπως η φωτιά το χρυσάφι

Μένανδρος (Γν. μον. 276)





ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΣ - ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ



Τι κακό έκανα; Τι καλό πρόσφερα; Τι καθήκον είχα να κάνω και δεν το έκανα;
(Καθημερινά ερωτήματα Πυθαγορείων)

Χρυσά Έπη, 42

Σημείωση: από τον Πυθαγόρα το έχουν αντιγράψει οι πρόσκοποι. Δεν είναι κακό που το αντέγραψαν, αλλά ότι δεν αναφέρουν ότι το αντέγραψαν από εκεί



Η μεταμέλεια για αισχρές πράξεις είναι η σωτηρία της ζωής

Δημόκριτος (Αποσπ. 43, Diels)



Να ελέγχεις τα δικά σου λάθη παρά τα ξένα

Δημόκριτος (Ανθ. Στοβ. ΙΓ, 26)



Ή να λες κάτι καλύτερο (ωφέλιμο) από την σιωπή ή να σωπαίνεις

Ευριπίδης (Ανθ. Στοβ. ΛΔ7 – ΛΔ8)



Δυο περιστάσεις να θεωρείς κατάλληλες για να μιλάς, ή για όσα γνωρίζεις πολύ καλά, ή για όσα είναι ανάγκη να μιλήσεις, διότι μόνο σε αυτές τις δυο περιστάσεις η ομιλία είναι ωφελιμότερη από την σιωπή

Ισοκράτης (Προς Δημόνικο, 41)



Για τους συνετούς είναι αρκετά αυτά που είναι αναγκαία

Ευριπίδης (Φόνισαι, 554)



Κανένας άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος αν δεν μπορεί να επιβάλλεται στον εαυτό του

Πυθαγόρας (Ανθ. Στοβ. ΣΤ, 51)



Δεν είναι σωστό να νοιώθει φόβο ο άνθρωπος, χωρίς να τον ελέγχει με το λογικό του

Ευριπίδη (Τρωάδες, 1165-1166)



Η μεγάλη αγάπη που μπορεί κάποιος να έχει στον εαυτό του, είναι σε κάθε περίπτωση η αιτία για όλα τα σφάλματα που κάνει ο κάθε άνθρωπος

Πλάτων (Νόμοι, 731 Ε)



Προς εκείνον που εξέφρασε τον θαυμασμό για την απλότητα των ρούχων και της τροφής του ίδιου (Αγησιλάου Βασιλιά Λακεδαιμόνιων) είπε: ¨Μ αυτό τον τρόπο ζωής, ξένε, εξαγοράζουμε την ελευθερίας μας¨

Πλούταρχος (Λακωνικά αποφθέγματα, 210 Α, 10)




ΠΛΟΥΤΟΣ - ΦΙΛΑΡΓΥΡΙΑ



Όσο πιο δίκαιος είναι κάποιος τόσο λιγότερο πλούτο έχει

Μένανδρος (Γν. μον. 52)



Ο Πλούτος είναι υπηρέτης περισσότερο της κακίας παρά της αρετής

Ισοκράτης (Προς Δημόνικο, 6)



Οι πάρα πολύ πλούσιοι δεν είναι ενάρετοι, και εφόσον δεν είναι ενάρετοι δεν μπορεί να είναι και ευτυχισμένοι

Πλάτων (Νόμοι, 743 C)



Είναι κακό να πλουτίζεις χωρίς να ξέρεις να κάνεις τίποτε άλλο

Όμηρος (Πλουτάρχου Ηθικά, 20D)



Ο πλούτος είναι σκέπασμα πολλών κακών

Μένανδρος (Βοιωτία, απόσπ. 90, Meineke)



Οι Ερινύες με το πέρασμα του χρόνου, με ένα αναποδογύρισμα της τύχης, τιμωρούν αυτόν που καλοπερνά με άδικες πράξεις

Αισχύλος (Αγαμέμνων, 463-465)



Μπορείς να έχεις πολλά πλούτη και να ζεις βασιλικά. Αν όμως σου λείπει η χαρά, τα άλλα τα βλέπω σαν σκιά καπνού και τίποτα άλλο

Σοφοκλής (Αντιγόνη, 1168-1171)



Την φτώχεια και τον πλούτο οι άνθρωποι τα έχουν στην ψυχή τους και όχι στα υπάρχοντα τους

Ξενοφών (Συμπόσιο, IV, 34)



Όταν έχεις πλούτο άπλωσε το χέρι και στους φτωχούς

Φωκυλίδης (Γνώμαι, 28)



Κακό είναι, κι ενώ υπάρχουν άφθονα χρήματα, από φιλαργυρία να μην ευεργετούμε τους ανθρώπους

Ευριπίδης (Ανθ. Στοβ. Ις, 5)



Το κέρδος να το θεωρείς ως όφελος μόνο αν είναι δίκαιο

Μένανδρος (Γν. Μον. 503)



Η άδικη απόκτηση χρημάτων, να πιστεύετε ότι δεν θα γεννήσει μόνο πλούτο, αλλά και κίνδυνο

Ισοκράτης (Νικοκλής, 50)



Κάποιος λοιδορούσε τον Βασιλιά της Σπάρτης Κλεομένη του Αναξανδριδεως, αποκαλώντας τον ¨τραχύ¨, αυτός απάντησε λέγοντας : ¨καλύτερα τραχύς παρά άδικος, εσύ ωστόσο είσαι φιλοχρήματος παρόλο που έχεις μεγάλη περιουσία¨

Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά 223 F)



Όταν κάποιος έδωσε κοκόρια στον Κλεομένη του Κλεόμβροτου, λέγοντας του ότι πεθαίνουν καθώς μάχονται στην μάχη για την νίκη, αυτός αποκρίθηκε: ¨δώσε μου καλύτερα από εκείνα που τα σκοτώνουν, διότι είναι ανώτερα από τούτα¨

Πλούταρχος (Αποφθέγματα Λακωνικά 224 C)