Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ....


Είναι κρίμα κι άδικο όλοι μας να έχουμε κλειστεί στο καβούκι μας και να μην μας ενδιαφέρει το τι γίνεται δίπλα μας ή έστω λίγο παρακάτω στη γειτονιά μας. Όχι με την έννοια του κουτσομπολιού που σίγουρα ξέρουμε τα πάντα για όλη την πόλη με πιπεράτες λεπτομέρειες, αλλά με την μορφή του πραγματικού ενδιαφέροντος για τις δυστυχίες που χτυπάν πάρα πολλά σπίτια.

Κατά γενική ομολογία μία τεράστια πληγή είναι το θέμα των εξαρτήσεων και κυρίως αυτό των ναρκωτικών. Πολλά σπίτια διαλύονται γιατί κάποιοι συνάνθρωποι μας δεν είχαν τις άμυνες κι έχουν μπλέξει με τυχερά παιχνίδια (στοίχημα συνήθως), με τον αλκοολισμό (προτείνω να δείτε το έργο when a man loves a woman με την Μεγκ Ράϊαν και τον Ρίτσαρντ Γκηρ), με το διαδίκτυο και όλες τις άσχημες πλευρές που αυτό έχει.

Αν οι παραπάνω εξαρτήσεις θεωρούνται απλές, που πραγματικά δεν είναι μια και για τις τρεις έχω να γράψω μία περίπτωση διάλυσης γάμου, η χειρότερη περίπτωση όλων είναι οι εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες. Η έκφραση ‘‘μπήκε στο λούκι’’ δεν είναι καθόλου τυχαία και δείχνει το πόσο δύσκολο είναι να βγει κάποιος από αυτή τη κόλαση. Όπως το νερό που μπαίνει στο λούκι έτσι και ο γυρισμός από τα μαύρα ταξίδια των ουσιών είναι μάχη. Μάχη για όλους του κοντινού περιβάλλοντος.

Το κακό σε αυτή την περίπτωση είναι ότι όλοι θεωρούμε αυτό το θέμα μακρινό από εμάς. Λες και όλοι όσοι έμπλεξαν πήγαν και το διάλεξαν. Είναι θέμα που αφορά την κοινωνία μας πόρτα παρά πόρτα. Λίγο η ντροπή, λίγο η στεναχώρια, κρύβουμε την αγωνία μας και αρνούμαστε τη βοήθεια που κάποιος ειδικός μπορεί να μας προσφέρει. Μόνο με συμβουλές των ειδικών γλιτώνει κανείς. Το θέμα είναι ποιών ειδικών;

Σε μία πόλη των 80.000 κατοίκων και με τόσες τρελές μαλακίες που έχουμε ακούσει σε προεκλογικές περιόδους, δεν βρέθηκε κανείς υποψήφιος να προτείνει κάτι σχετικό. Και όταν εκλέγονται και τους προτείνεις μία στάλα φωτός, αυτοί κάνουν τους χαζούς. Δεν ακούν. Δεν σε γνωρίζουν άσχετα αν πριν τις εκλογές σε παρακαλούν και σε ξέρουν μια χαρά. Που είναι τα κέντρα αποτοξίνωσης ή οι θεραπευτικές κοινότητες που χρειάζονται; Μόνο πανηγύρια και ταρατατζούμ.

Αρχίζει η προεκλογική περίοδος. Ας τους κρίνουμε και από τη στάση τους σε αυτό το κρίσιμο θέμα. Σήμερα ίσως δεν μας αφορά. Αύριο όμως;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου