ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ ή ΕΥΛΟΓΙΑ

Το καλοκαίρι που μας πέρασε μιλώντας με πολλούς φίλους που έπεισα να κάνουν τις διακοπές τους στην Καβάλα και στη Θάσο, διαπίστωσα για πολλοστή φορά το πόσο μαγεμένοι μιλούν για το νομό μας. Για εμάς που ζούμε εδώ είναι τα πράγματα τόσο ιδανικά όσο πιστεύουν οι άλλοι;

Μέσα στις τόσες ευκαιρίες και χαρίσματα του νομού μας περιλαμβάνονται τα κοιτάσματα πετρελαίων που για τόσα χρόνια βοήθησαν τον τόπο καθώς και την εθνική οικονομία. Δεύτερη μεγάλη βιομηχανία είναι τα λιπάσματα που είναι τα μοναδικά πλέον στον Ελλαδικό χώρο, (να ‘ναι καλά οι κυβερνήσεις που ‘‘κατάφεραν’’ με τις εκατοντάδες παράλογες κομματικές προσλήψεις να κλείσουν τα υπόλοιπα εργοστάσια). Το βαρύ πυροβολικό μας πολλοί πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα είναι ο τουρισμός μας. Η Θάσος, η Εγνατία οδός, το αεροδρόμιο βοηθούν και γίνονται φιλότιμες προσπάθειες προς την κατεύθυνση αυτή. Η προσωπική μου άποψη όμως είναι ότι το μεγάλο μπαμ μπορεί να γίνει με την μέγιστη αξιοποίηση των δύο γεωθερμικών πεδίων που υπάρχουν εδώ.

Το Ερατεινό και ο Ακροπόταμος μπορούν για διαφορετικούς λόγους να γίνουν εργαλεία ανάπτυξης που θα βοηθήσουν αφάνταστα την τοπική οικονομία και κοινωνία. Όλη η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη έχουν γεωθερμικά πεδία που μπορούν να δώσουν μία διαφορετική ώθηση. Δύο η Ξάνθη, δύο ο Έβρος, τρία η Ροδόπη και σχεδόν όλα αναξιοποίητα. Μελέτες δείχνουν ότι τα νερά είναι υψηλής ιαματικής ποιότητας σ’ όλη την Ευρώπη. Ποιες μπορούν να είναι όμως οι εφαρμογές ενός γεωθερμικού πεδίου;

Να ξεκινήσουμε με το μεγάλο παιχνίδι που ξεκίνησε αυτές τις μέρες και έχει σχέση με την ενέργεια. Σίγουρα το πεδίο του Ερατεινού μπορεί λόγω των δυνατοτήτων του να υποστηρίξει τη λειτουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Όλοι μπορούμε να αναλογιστούμε τα οφέλη μιας τέτοιας οικολογικής επένδυσης. Παράλληλα με αυτή τη χρήση μπορεί να γίνει και ένας προγραμματισμός για την τηλεθέρμανση της Χρυσούπολης, της Κεραμωτής και της Καβάλας. Σίγουρα ακούγεται δύσκολο και ακατόρθωτο αλλά αν δεν το βάλουμε ως στόχο δεν θα γίνει ποτέ. Οι ίδιοι προβληματισμοί υπήρχαν και όταν πρωτοξεκίνησαν παρόμοιες συζητήσεις για την τηλεθέρμανση της Κοζάνης, της Πτολεμαΐδας και της Φλώρινας αλλά με τον καιρό ωρίμασε η ιδέα και παρά τις δυσκολίες το έργο πραγματοποιήθηκε, οι πόλεις σκάφτηκαν, οι αγωγοί τοποθετήθηκαν και τώρα απολαμβάνουν θέρμανση σε τιμή λίγο πάνω από το 50% του πετρελαίου. Δεν νομίζω να χρειάζεται να τονίσω τι έγινε με την ανεργία το διάστημα αυτού του πρωτοπόρου εγχειρήματος. Ίσως με το σκάψιμο μπορεί να κατασκευαστεί και η υποδομή για το φυσικό αέριο που περνάει δίπλα μας και δεν το απολαμβάνουμε.

Με το ίδιο σκεπτικό η βοήθεια προς τους αγρότες και την θέρμανση των θερμοκηπίων μπορεί να γίνει με πολύ χαμηλό κόστος, κάτι που θα βοηθάει στην τελική χαμηλή τιμή των προϊόντων και στην ανταγωνιστικότητα αυτών στις ξένες αγορές.

Τέλος η συνεισφορά στην αύξηση του τουρισμού μπορεί να είναι τεράστια, ειδικά στο πεδίο Ακροποτάμου που αν αξιοποιηθεί σωστά θα τονώσει την περιοχή του Παγγαίου τις εποχές που παρουσιάζει κάμψη. Δεν βλέπω το λόγο γιατί κάποιος από τη Θεσσαλονίκη θα πάει στο Λουτράκι Αριδαίας και δεν θα έρθει εδώ σε 45’. Το παράδειγμα της Αριδαίας πρέπει να μας κάνει να ζηλέψουμε και να μας πεισμώσει στο να τους μοιάσουμε. Το όραμα του εκεί δημάρχου και η ευκαιρία που πίστεψαν οι ντόπιοι έκαναν ένα πανέμορφο χειμωνιάτικο προορισμό.

Έτσι θα καταπολεμήσουμε την ανεργία και όχι με την εφαρμογή ειδικών οικονομικών ζωνών. Έχω διάφορες φοβίες που προκύπτουν από την κωλυσιεργία πολλών χρόνων. Τρέμω την εφαρμογή fast track που όλο και συχνότερα μπαίνει στα χείλη κυβερνώντων. Γνωρίζω παρασκηνιακές πιέσεις από το εξωτερικό για την παραχώρηση γεωθερμικών πεδίων με όρους ευνοϊκούς. Υποχρέωση των δημάρχων είναι να κατοχυρώσουν τα δικαιώματα και να βιαστούν. Οι εργασίες έπρεπε ν’ αρχίσουν εχτές, είμαστε ήδη πίσω και θέλει τρέξιμο. Πρέπει να πιστέψουμε πως η Γεωθερμία είναι Ευλογία και δεν πρέπει να την αφήσουμε να πάει χαμένη.